Wpływ mięsienia na przemianę ciał azotnych (Historia masażu)

     15.05.1886 r. w tygodniku “Przegląd Lekarski” nr 20 ukazała się notatka dr J. Gopadse¢go z Vrace 1885 Nr 43-45 pt. Wpływ mięsienia na przemianę ciał azotnych

   Dr J. Gopadse wziął sobie za zadanie zbadać wpływ mięsienia na przemianę ciał azotnych i przyswajanie sobie azotu z potraw. Autor badał w tym celu u czterech osób w równowadze przemiany ustalonych przez 21 dni wydzielanie i wprowadzanie N do ustroju. U wszystkich osób doświadczalnych mięsienie wywierało znakomity wpływ na zwiększenie łaknienia i w miarę tego w stosunku prostym zwiększajace się znakomicie wydzielanie N z ustroju. Dalej zauważył autor, że mięsienie wywiera także wpływ na czas trwania trawienia żołądkowego, mianowicie, że pokarmy krótszy czas w żołądku pozostają. Ciepłota wewnętrzna ciała (in recto) obniża się po mięsieniu o 0,1-0,5°C, podczas gdy ciepłota skóry wznosiła się o 0,4 do 3°C. Oddychanie głębsze i przyspieszone, tętno przy słabszem i krótkotrwałem mięsieniu przyspieszone, przy silniejszem mięsieniu zwolnione, lecz widocznie pełniejsze. Zmiany te utrzymywały się zwykle przez godzinę po mięsieniu.

Źródło tekstu:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007