Przyczynek do leczenia jaglicy (Historia masażu)

W maju 1894 r. w Nowinach Lekarskich nr 5 ukazały się dwie informacje dr Baschkopfa pt. Przyczynek do leczenia jaglicy; opis pincety do mięsienia napisanej na podstawie artykułu dr M. Falty z Segedyn w Pest. Med. chir. Presse 1893, Nr. 41 oraz druga informacja pt. O wewnętrznym mięsieniu błon śluzowych na podstawie artykułu dr Aladár´a Bogdán´a z Wiener medicinische Presse 1894, Nr.2.

    Wybitnym postępem w leczeniu jaglicy jest mięsienie sublimatowo, zapomocą, którego w zastarzałych postaciach, łączących się z łuszczką (pannus), stawiających uporczywy opór wszelkim innym sposobom leczenia, bardzo piękne osiągnąć można wyniki. W ogóle jest leczenie wdzięczném rawie we wszystkich przewlekłych przy­padkach. W postaciach zaś ostrych i podostrych nie poleca się wcieranie sublimatowe, co jednak nie znaczy, że sublimat w tych przypadkach jest do zarzucenia be wcierania. Falta przekonał się, że główną rolę w tem leczeniu stanowi nie su­blimat, ile raczej mechaniczny wpływ mięsienia. Ponieważ wcieranie tamponami sublimatowymi, w ręku trzymanymi, nie jest wygodném i dokładném, dla tego podał Falta odpowiednio zbudowaną pincetę, ustalającą dobrze tampon, umożliwiającą na­cieranie wszystkich chorych części spojówki. Jedna część pincety kończy się owalną płytką, do któréj przylega druga połowa w postaci pierścienia. Tampon trzyma się między niemi tak, że część waty sterczy przez okienko (pierścień), a ta służy do mięsienia. Leczenie przy pomocy téj pincety jest dogodniejszém.   Falta osięgnął wyniki lepsze, względnie szybsze, niż bez takowéj.

   Jeżeli ziarna jaglicy są duże, wtedy oddawają dobre usługi cążki Knappa,
t. z. Roller- forceps (opisane i wyjaśnione podobizną na stronie 103 „Nowin lekar­skich” r. z. ref.). Tak samo używa F. z dobrym wynikiem galwanokauteru przy łuszce grubej (pannus crassus). Co się tyczy leczenia czysto farmaceutycznego, to wspomina F., że w przypadkach starych łuszczek, nie łączących się z objawami zapalnego za­drażnienia, oddaje dobre usługi i względnie bardzo mało sprawia bólów polecona przez Wicherkiewicza bortannina lub czysty kwas borowy, raz lub dwa razy dziennie zapraszany.

Baschkopf.

       Aládar Bogdán. O wewnętrznem mięsieniu błon śluzowych.

    Co raz liczniejsze doniesienia o korzystnych wynikach wewnętrznego mięsienia błon śluzowych skłoniły B., cierpiącego już od dziecięctwa na przewlekły katar gar­dła i obrzmienie błony śluzowéj nosa z następowym katarem trąbek Eustachiusza do spróbowania na sobie skuteczności mięsienia, gdy wszelkie inne, przeciw tym cier­pieniom stosowane sposoby leczenia okazały się bezskutecznymi. 6-tygodniowe mięsienie przez doc. Lakera w Gracu i 4-tygodniowe mięsienie własnoręczne usunęło wszystkie objawy chorobowe, które poprzednio tak bardzo dokuczały. Jako chory i jako lekarz doszedł Bogdán na podstawie zebranych doświadczeń do następu­jących wniosków: Wewnętrzne mięsienie błony śluzowéj jest dzielnym czynnikiem leczniczym w katarach błony śluzowéj nosa, połączonych z obrzmieniem muszel noso­wych, góruje stanowczo nad wszystkimi dotychczas stosowanymi sposobami i można użycie takowego polecić wszystkim, tem cierpieniem dotkniętym. 3-4-tygodniowe leczenie może już sprowadzić znaczne polepszenie, przyczem nie potrzeba ani prze­płukiwań, ani czegokolwiek innego. Nawroty stają się rzadszymi. Mięsienie przy kokainie, późniéj bez takowéj, można z łatwością znieść. Głównym czynnikiem dobrego wyniku jest delikatna ręka, która stosownie do potrzeby delikatną lub ener­giczną być może, a przy dokładnéj znajomości miejscowych stosunków nie wyrządzi z pewnością szkody.

Źródło tekstu:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007