Przyczynek do leczenia wola przez mięsienie (Historia masażu)

W lutym 1894 r. w Nowinach Lekarskich nr 2 ukazała się informacja Stefana Szumana z Mnichów pt. Przyczynek do leczenia wola przez mięsienie napisanej na podstawie artykułu z München medicinische Wochenschrift 1893, Nr. 31.

     Autor opisał obszerniéj wypadek wola leczonego z dobrym skutkiem przez mięsienie podług metody Hoffingera, którą zmodyfikował. Siedzący chory pochyla lekko głowę ku tyłowi, mając obnażoną szyję aż do mostka. Masujący staje za krzesłem, przykłada otłuszczone palce obu rąk pod szczęki i krótkie palce na kark i pociera szybko z równym ciągle uciskiem z góry ku dołowi i zewnątrz. Poruszenia wykonuje się stawami łokci i ramion. Szuman zmienił to postępowanie o tyle, że pociera nie szybko, ale wolno, w stosunku do liczby wdechań i nie równym uciskiem, lecz wzmagającym się coraz więcéj. Chory musi głęboko wdechać, bo autor pragnie się stósować do fizjologicznych wymagań, ażeby przez te wdechania silny ujemny ucisk w klatce piersiowéj był wywoływany. W ten sposób odpływ krwi żylnéj do serca przez dwa działające momenta, bo przez wdechanie i przez ucisk żył mięsieniem, staje się silniejszym, a obieg limfy wzmocnionym. Posiedzenia trwają 15-20 minut. Polecone przez Gersta wykonanie mięsienia przez chorego samego, nie znajduje autor razem z Reibmayrem stósownem, bo nie może nigdy być tak dokładnem, a chorego znuży.

    Nie godzi się autor na zdanie Naumanna, który uważa za wskazane, aby wszystkie wola podawano operacyi, skoro po użyciu przetworów jodu się nie cofają. Wiadomo, że wola czasem żadnych nie wywołują niedogodności, że daléj podług Billrotha wola, które do 50 lat życia nie były szkodliwemi, po tym czasie już się nie wzmagają. Przeciwko operacyi, jeżeli nie jest niezbędną, przemawia i statystyka Saschyna z czasów antypsetycznych pochodząca a wykazująca, że prawie 10% operowanych umiera.

Źródło tekstu:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007