Mięsienie (massage) brzucha kulą żelazną (Historia masażu)

04.08.1894 r. w “Przeglądzie Lekarskim” nr 31 ukazała się notatka dr Karola Reiss´a z Dukli pt. Mięsienie (massage) brzucha kulą żelazną.

     Już od roku posługuję się w mięsieniu brzucha kulą armatnią, powleczoną irchą. Kula waży 2 kilogramy a średnicy ma 8 cm. Mięsienie odbywa się w następujący sposób: Położenie osoby, jak zwykle przy mięsieniu brzucha na wznak z podwyższoną głową, nogi w kolanach zgięte. Kulę tacza się po brzuchu z prawej ręki do lewej w kierunku poprzecznym i podłużnym, robiąc zakręty dowolne. Mięsienie winno odbywać się raźnie i nie dłużej, jak przez ½ godziny. Kula żelazna ma wiele za sobą nad mięsieniem rękoma, które dokładnie może przeprowadzić tylko lekarz zawodowy.

     Korzyści z zastosowania kuli żelaznej są następujące:

1)     Można bez wszelkiej nauki robić ten rękoczynsamowolnie i swobodnie.

2)     Sposób ten nie męczy bynajmniej, gdyż kula biega swobodnie po brzuchu, chociarz lekko tylko porusza, wywierając skutek pożądany przez swój ciężar i obrót.

     Przy działaniu w ten sposób przez czas dłuższy, podwaja się ruch robaczkowy jelit, kał nagromadzony miejscami w większej ilości rozdziela się równiej a wiatry przez jednakowe ugniecenie jelit odchodzą swobodnie, przez co przyspiesza się trawienie.

     Przekonałem się na samym sobie o zbawiennym skutku mięsienia brzucha kulą żelazną, którą ze względu na trawienie odbywać należy po obiedzie i wieczerzy. Ten sposób mięsienia mogę przeto zalecić Szanownym Kolegom.

Źródło tekstu:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007