Złamania kręgosłupa

Złamania kręgosłupa: dzielą się na złamania bez objawów neurologicznych i na złamania z porażeniami i niedowładami z uszkodzeniem rdzenia. Złamaniu mogą ulec trzony kręgów, wyrostki kolczyste i wyrostki poprzeczne na każdym odcinku kręgosłupa. Postępowanie lecznicze będzie uzależnione od rodzaju złamania. W przypadkach złamań bez ucisku rdzenia chory może być unieruchomiony gorsetem gipsowym albo leczony zachowawczo. Masaż klasyczny rozpoczyna się jak najwcześniej po zdjęciu gipsu lub w krótkim czasie po urazie, stosując w pierwszym okresie tylko głaskanie i delikatne rozcieranie grzbietu pacjenta leżącego na brzuchu lub w pozycji siedzącej. Masowaniem należy objąć również kończyny górne i dolne, używając technik głaskania, rozcierania i ugniatania podłużnego. W późniejszym okresie można zastosować masaż segmentarny i kontynuować masaż klasyczny kończyn. W przypadku złamania z uszkodzeniem rdzenia dochodzi do porażenia spastycznego, którego zakres będzie uzależniony od wysokości uszkodzenia. Występuje anestezja porażonej okolicy, skłonność do obrzęku kończyn oraz porażenie pęcherza moczowego i jelit. Masowaniem powinny być objęte kończyny górne i dolne, grzbiet oraz klatka piersiowa. Masaż rozpoczyna się tak wcześnie, jak to jest możliwe. Pierwsze zabiegi wykonuje się z zastosowaniem drenażu limfatycznego kończyn i klatki piersiowej, następnie przeprowadza się masaż klasyczny rozluźniający na częściach objętych napięciem spastycznym, stosując głaskanie, delikatne rozcieranie i uciski jednoczesne. W obrębie części nieobjętych porażeniem zaleca się masaż klasyczny pobudzający. Niezależnie od rodzaju złamania i czasu od urazu wskazane jest wykonanie masażu stref refleksyjnych małżowin usznych, ze szczególnym uwzględnieniem grobelki i jej odnóg górnej i dolnej. Masaż tych stref można stosować nawet 3 razy dziennie.

Źródło:         

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.

Źródło foto:

www.bgu-frankfurt.de