Technika rozcierania

Technika rozcierania (rozcieranie): druga w kolejności technika główna masażu klasycznego, stosowana również w innych rodzajach masażu. Rozcieranie polega na silniejszym i energiczniejszym niż głaskanie wykonywaniu półkolistych, kolistych lub okrężnych ruchów na masowanej części ciała. W zależności od powierzchni i okolicy masowanej części rozcieranie najczęściej wykonuje się: całą stroną dłoniową jednej ręki (lub obu rąk), kłębem kciuka lub kłębikiem palca małego, opuszkami palców II-V jednej ręki (lub obu rąk), opuszką każdego palca z osobna, opuszkami kciuków. Ze względu na sposób wykonania wyróżnia się rozcieranie spiralne i koliste, z uwagi na kierunek masowania dzieli się je na podłużne, poprzeczne i okrężne, a w zależności od siły rozcierania – na powierzchowne i głębokie. Przeciwwskazaniem do stosowania rozcierania podłużnego jest zapalenie ścięgien. Niewskazane jest wykonywanie jakichkolwiek rozcierań: w chorobie Bürgera, po przebytym zakrzepowym zapaleniu żył, przy skazie naczyniowej, po zastosowaniu blokady przeciwbólowej, przy obrzękach spowodowanych ostrym lub podostrym stanem zapalnym. Rozcieranie przeprowadza się w tempie 60-100 ruchów na minutę, stanowi ono 20% ogólnego czasu trwania masażu klasycznego (patrz: działanie rozcierania).

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.