Porażenie typu Erba

Porażenie typu Erba (porażenie Erba): porażenie górnej części splotu ramiennego; występuje w następstwie urazu okołoporodowego z uszkodzeniem piątego i szóstego korzonka rdzeniowego szyjnego. Porażeniu ulegają mięśnie: nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, podłopatkowy, obły większy, piersiowy większy, naramienny, dwugłowy ramienia i ramienno-promieniowy. Niekiedy uszkodzone są włókna odchodzące z korzonków C5-C6 do nerwu promieniowego i porażenie obejmuje prostowniki nadgarstka po stronie promieniowej. Skutkiem tych porażeń jest brak możliwości: przywodzenia łopatki do kręgosłupa, odwodzenia ramienia, obracania ramienia na zewnątrz, zginania w stawie łokciowym i odwracania przedramienia. Kończyna górna zwisa bezwładnie, a ręka jest odwrócona na zewnątrz. W okresie pierwszych dwóch tygodni nie zaleca się masażu po stronie chorej, natomiast wskazany jest masaż kontralateralny na zdrowej kończynie górnej. Po okresie spoczynkowym masuje się dolną część okolicy łopatkowej po stronie chorej do wysokości grzebienia łopatki oraz kończynę górną chorą. Stosuje się techniki głaskania, rozcierania, delikatnego ugniatania i słabej wibracji, stopniowo zwiększając ich siłę i czas masażu. W późniejszym okresie wykonuje się masaż karku i obręczy barkowej po stronie chorej, z zastosowaniem elementów masażu segmentarnego.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.