Masaż dźwiękiem

Masaż dźwiękiem; specyficzna forma terapii dzwiekowo- wibracyjnej, wedlug której odpowiednio dobrany dzwiek wytwarzajacy wibracje ma wlasciwosci lecznicze. Starozytna terapia tybetanska, która na poczatku lat 90. XX wieku rozpowszechnil w Europie niemiecki fizyk Peter Hess, a w Polsce zapoczatkowala w 2002 roku Malgorzata Musiol. Podczas masazu wg metody Hessa terapeuta ustawia cynowe misy na wybranych miejscach ciala pacjenta (glównie na czakrach), a nastepnie delikatnie uderza w misy mloteczkiem lub pociera specjalnym klockiem. W zaleznosci od uzytego rekwizytu uzyskuje sie wysokie i niskie tony. Wywolana w ten sposób fala akustyczna dochodzi do centrum czakry i nastepnie rozchodzi sie po calym ciele, odblokowujac kanaly energetyczne i przywracajac wewnetrzna równowage komórkowa. Duze misy, wydajace niskie dzwieki, ustawiane sa na konczynach dolnych, miednicy i kregoslupie, a mniejsze misy, wytwarzajace wysokie dzwieki, ukladane sa na czakrach. Masaz stosowany jest w róznego rodzaju schorzeniach, jak równiez w celu odprezenia i relaksacji, dlatego znajduje coraz wieksze uznanie w kosmetyce i odnowie biologicznej.

Zródlo:

Leszek Magiera. Leksykon masazu i terminów komplementarnych. 2008.