Łazowski Jan

Łazowski Jan (ur. 30 listopada 1927 w Luboniu k. Poznania); lekarz medycyny chorób wewnętrznych, specjalista medycyny psychosomatycznej z uwzględnieniem psychosomatycznych aspektów działania masażu leczniczego, specjalista rehabilitacji, medycyny fizykalnej z balneologią.

   Prof. nadzw. dr hab. med. Instytutu Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (1993).

   W latach 1943–1945 należał do Szarych Szeregach konspiracyjnej organizacji Związku Harcerstwa Polskiego.

    Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego (1952).

   Od 1964 roku doktor medycyny, a od 1989 roku doktor habilitowany nauk medycznych.

   W latach 1952-1992 był oficerem Wojskowa Polskiego, pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Poznaniu, w Sanatorium Wojskowym w Krynicy, gdzie awansował do stanowiska ordynatora i komendanta sanatorium oraz stopnia pułkownika, następnie w sanatorium w Ciechocinku i na Oddziale Rehabilitacji 4˚Wojskowego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu.

   Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Balneologii, Bioklimatologii i Medycyny Fizykalnej, od 1989 roku przewodniczący Wrocławskiego Oddziału tegoż Towarzystwa.

   W latach 1993-1999 Kierownik Zakładu na Wydziale Fizjoterapii oraz wykładowca promocji zdrowia na Wydziale Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

   W latach 1993-2004 prowadził cykliczne wykłady w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie.

   W 1994 roku uhonorowany członkostwem Polskiej Akademii Medycyny, a w 1996 roku Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego.

   Od 1996 roku współzałożyciel i wieloletni prezes Polskiego Stowarzyszenia Balintowskiego, należącego do Federacji Międzynarodowej, mającego na celu kształcenie relacji emocjonalno-informacyjnej między lekarzem a pacjentem.

   Od 1992 roku certyfikowany trener grup balintowskich.

   W latach 1997-2004 założyciel i redaktor naczelny czasopisma AWF i PTWF „Human Movement”, czołowego pisma naukowego WF w Polsce.

   W latach 1998- 2005 prowadził wykłady na studiach muzykoterapii Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

   Członek zarządu Sekcji Psychosomatycznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
   Członek Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego  Polskiej Akademii Medycyny
   Członek Towarzystwa im. Św Brata Alberta  i Towarzystwa Walki z Kalectwem we Wrocławiu.
   Członek redakcji czasopism naukowych: Balneologia Polska, Sztuka Leczenia.
  Prezes Towarzystwa Edukacji Psychosomatycznej, Wiceprezes Sekcji Psychosomatycznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.

   W latach 2003-2006 Profesor nadzwyczajny w Kolegium Karkonoskim, Wydziału Edukacji Medycznej.

   Od 2003 roku  Profesor nadzwyczajny w Wyższej Szkole Zarządzania i Przedsiębiorczości.

   W latach 2006-2013 Kierownik Zakładu Nauk Społecznych, Katedry Nauk Podstawowych w Instytucie Fizjoterapii Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu.

   Promotor rozprawy doktorskiej mgr Henryka Pędziwiatr pt. Wpływ masażu na zakres ruchów i sprawność poznawczą osób z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego, wygłoszonej w 2003 roku na Wydziale Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

   Autor książek pt. Problemy psychosomatyczne w chorobie wrzodowej, Problemy psychosomatyczne w chorobie wieńcowej i nadciśnieniu, Badanie powiązań pomiędzy objawami choroby wrzodowej a osobowością.

    Autor opublikowanych ok. 80 prac z zakresu medycyny psychosomatycznej.

    Współautor Encyklopedycznego Słownika Rehabilitacji (1998).

    Autor podręcznika pt. Podstawy fizykoterapii z rozdziałem o masażu (2000),

   Członek Klubu „Ludzie Masażu".
    Nr karty członkowskiej 011/KLM/P/2001

Źródło:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007
Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2015

www.leksykonmasazu.pl (2015)

Źródło foto:

www.janlazowski.pl/nota-biograficzna/