Kolano koślawe

Kolano koślawe (łac. genu valgum): zniekształcenie, które pojawia się najczęściej w kilka miesięcy po rozpoczęciu przez dziecko chodzenia. Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu kolan koślawych są krzywica w okresie niemowlęcym i szybszy wzrost kłykci wewnętrznych kości udowej od kłykci zewnętrznych, co powoduje, że powierzchnia stawu kolanowego pochyla się na zewnątrz. Więzadło boczne jest przykurczone, a więzadło przyśrodkowe rozciągnięte w stawie kolanowym. Mięśnie tylno-przyśrodkowe uda są rozciągnięte, natomiast pasmo biodrowo-piszczelowe jest przykurczone. Kolana koślawe łączą się ze stopami płasko-koślawymi. Koślawość mierzona jest w stopniach lub ocenia się odległość pomiędzy kostkami wewnętrznymi, mierzoną taśmą centymetrową przy zwartych i wyprostowanych kolanach. Za koślawość fizjologiczną przyjmuje się odchylenie od osi w granicach 10-15° albo odległość między kostkami wynoszącą 4-5 cm (przypada na okres 4. roku życia). Wyróżnia się koślawość wrodzoną, pokrzywiczą, pourazową, porażenną i statyczną, będącą wynikiem przeciążenia kończyn dolnych. Masaż klasyczny należy stosować na całej kończynie, w celu poprawienia ukrwienia jej mięśni. Jeżeli do koślawości kolan dołącza się stopa płasko-koślawa, należy wykonać odpowiedni masaż. Pasmo biodrowo- piszczelowe masuje się łagodnie, rozluźniająco, stosując głaskanie, rozcieranie i słabą wibrację. Grupę mięśni tylno-przyśrodkowych uda masuje się pobudzająco, wykonując energiczne głaskanie, rozcieranie, ugniatanie i oklepywanie. Jeżeli schorzenie jest jednostronne, to może mieć wpływ na boczne skrzywienie kręgosłupa i należy przeprowadzić masaż grzbietu i kręgosłupa.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.

Źródło foto:

www.eplebanczyk.fm.interia.pl