Historia masażu ajurwedyjskiego

Historia masażu ajurwedyjskiego; masaż ajurwedyjski należy do najstarszych zabiegów profilaktyczno-terapeutycznych. Ustalenie początków poszczególnych masaży jest niezmiernie trudne, ponieważ przekazywanie tradycji, kultury, zwyczajów odbywało się z pokolenia na pokolenie w formie ustnej. Dla społeczności Dalekiego Wschodu istotne było konkretne działanie praktyczne i pielęgnowanie tradycji niż spisywanie jej.

    Ajurweda, należąca do medycyny naturalnej rozpatruje człowieka całościowo, czyli holistycznie pod każdym aspektem jego życia, dbając głównie o profilaktykę, a w przypadku pojawienia się choroby koncentruje się na usuwaniu jej przyczyny, a nie objawów.

     Według Ajurwedy każdy człowiek w chwili poczęcia otrzymuje tzw. energetyczny kod genetyczny (prakriti) w trzech postaciach: vata, pitta i kapha. Zaburzenie równowagi energetycznej w organizmie (nadmiar bądź niedobór energii) wywołuje schorzenia w ciele fizycznym.

    Jednym z elementów tradycyjnej medycyny ajurwedyjskiej jest „Panchakarma”, będąca najbardziej skuteczną metodą uzdrawiającą, za pomocą, której następuje zrównoważenie przepływu energii, oczyszczenie i rewitalizacja organizmu na poziomach fizycznym, mentalnym i duchowym. „Pancha” oznacza „pięć”, a „karma” – „proces”, czyli „Panchakarma” to „Pięć procesów”, wchodzących w skład „oczyszczania” organizmu. W procesie uzdrawiania organizmu stosuje się również masaże, których celem jest zrównoważenie przepływu energii życiowej - prany, która krąży w nadis, czyli w kanałach energetycznych. Stosowanie masażu wpływa na pobudzenie organizmu do uruchomienia procesów samoregulujących i samoregenerujących.

    Masaż ajurwedyjski jest najbardziej zróżnicowanym ze wszystkich masaży i w jego zakres wchodzą następujące składowe:

- Abhyangam - najczęściej stosowany zabieg w procesie „Panchakarma”, obejmujący masaż głowy, karku, przedniej i tylnej strony ciała, stóp i twarzy.

- Padaabhayanga, to masaż całego ciała, stopami, na punkty witalne i kanały energetyczne.

- Shirodhara, to masaż olejowy na „trzecie oko”, czyli na czakrę adżna.

- Vital massage, to refleksoterapia stóp, rąk, głowy i twarzy.

- Masaż czakr, czyli oddziaływanie na centra energetyczne w celu zrównoważenia przepływu „prany” w ciele fizycznym,

- Pizhichil – masaż wykonywany przez dwóch masażystów, którzy w czasie zabiegu całe ciało masowanego polewają ciepłymi olejkami. Ostatni masaż nie należy do tradycyjnej medycyny ajurwedyjskiej i jest ofertą komercyjną przygotowaną w ostatnim czasie na użytek ośrodków SPA.

    Przy stosowaniu Masaży ajurwedyjskich zaleca się, aby były wykonywane w warunkach zbliżonych do naturalnych, czyli wśród tropikalnej roślinności, w specjalnie przystosowanych do tego pomieszczeniach, tak, aby dochodziły odgłosy muzyki z pobliskich świątyń, czy też leśnej zwierzyny. Zaleca się używanie wyłącznie produktów i materiałów naturalnych, takich jak stoły do masażu wykonane ze strychninowego drzewa, gliniane naczynia na oleje i napary itp.

Informacje o masażach ajurwedyjskich zaczerpnięte zostały z oficjalnej strony internetowej Centrum Ajurwedy w Warszawie.

Źródło:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007