Działanie ugniatania

Działanie ugniatania: ugniatanie, główna część masażu klasycznego, na którą przeznacza się ok. 40% czasu masażu leczniczego, a w masażu sportowym nawet 60%, służy do intensywnego pobudzania mięśni. Spełnia funkcję przepychającą krew i chłonkę z części obwodowych w kierunku dośrodkowym oraz ssącą, wytwarzając ujemne ciśnienie w miejscu ugniatania i powodując napłynięcie krwi i chłonki z naczyń obwodowych do masowanego miejsca. Pod wpływem ugniatania naczynia krwionośne najpierw się kurczą, a następnie gwałtownie rozszerzają, powodując zwiększony przepływ krwi przez naczynia. Ugniatanie pobudza włókna mięśniowe do skurczów, które wypychają płyny międzytkankowe (produkty przemiany materii), a w ich miejsce napływają substancje odżywcze. Przyspiesza usuwanie produktów zmęczenia (kwaśne metabolity) z mięśni, przywracając zmęczonym mięśniom sprawność. Ugniatanie zwiększa napięcie mięśni i poprawia odżywianie, co zapobiega zanikom mięśniowym. Zwiększa elastyczność ścięgien, sprzyja rozciąganiu przykurczonych powięzi. Ugniatanie jest traktowane jako bierna gimnastyka dla mięśni i naczyń, dlatego też stosuje się je w czynnościowej niewydolności mięśni. Przyspiesza procesy regeneracyjne uszkodzonych mięśni. Działa pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy. Ugniatanie poprzeczne, pionowe naprzemienne i energiczne mieszanie wpływają na pobudzenie mięśni, natomiast podłużne, pionowe jednoczesne i łagodne mieszanie działają rozluźniająco.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.