Zespół Sudecka

Zespół Sudecka

Zespół Sudecka (algodystrofia Sudecka, choroba Sudecka, dystrofia pourazowa, odruchowa dystrofia współczulna, ostry zanik kości Sudecka, pourazowa dystrofia kończyny górnej, zespół bark-ręka): termin opisowy, stosowany do określania zespołu objawów mogących powstać w następstwie urazu kończyny górnej (np. złamanie dalszej nasady kości promieniowej, skręcenie ręki, stłuczenie opuszki palca, zakłucie paznokcia), w przebiegu chorób wewnętrznych lub uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Do najczęstszych zaburzeń należą: ból, obrzęk, przeczulica, zaburzenia czucia, zaburzenia naczynioruchowe, zmiany troficzne tkanek powierzchownych i głębokich oraz sztywność i upośledzenie czynności kończyny. Algodystrofia nie jest tylko chorobą kości, ale obejmuje wszystkie tkanki zajętej części kończyny, stanowiąc pierwotne zmiany patologiczne, natomiast zanik kości to wtórny efekt zaburzeń krążenia w kończynie. Postępowanie fizykoterapeutyczne przeprowadza się po ustąpieniu fazy ostrej i obejmuje ono w pierwszej kolejności masaż i ćwiczenia kontralateralne stosowane na zdrowej kończynie, w kolejności: staw ramienny, ramię, staw łokciowy, przedramię, staw nadgarstkowy i ręka. Wskazane jest przeprowadzanie masażu wirowego chorej kończyny w wodzie o temperaturze dostosowanej do ciepłoty ciała. Dobre rezultaty uzyskuje się po zastosowaniu masażu punktowego lub elektropunktury z wykorzystaniem punktów wpływających na pobudzenie krążenia obwodowego kończyn górnych (nie stosować na chorej kończynie). Po 6-10 zabiegach przeprowadza się ćwiczenia kończyny chorej, rozpoczynając od stawu ramiennego, potem staw łokciowy i ręka. Ćwiczenia należy wykonywać ostrożnie, ponieważ zbyt intensywna rehabilitacja przynosi efekt przeciwny do zamierzonego i często wpływa na pogorszenie stanu. Zabiegi z pierwszego okresu przeprowadza się również w drugim okresie.

Źródło:         

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.

Źródło foto:

www.blog.vecernji.hr

www.huidziekten.nl