Tensegracja

Tensegracja (z ang. tensegration); nazwa pochodzi od słów: tension (naprężenie) i integrity (integralność), koncepcja przedstawiająca funkcjonowanie różnych struktur, które znajdują się w stanie stabilizacji dzięki napięciowej kompresji, co oznacza, że sztywne elementy struktury poddawane są ciągłemu niewielkiemu ściskaniu w związku z napięciem giętkich elementów tej struktury, które rozmieszczone są między nimi. Wzrost napięcia w jednym elemencie wpływa na wzrost napięcia w całej strukturze, co jest równoważone poprzez zmianę napięciowej kompresji poszczególnych składowych struktury.
    Prawo tensegracji jako pierwszy opisał w 1927 roku amerykański architekt Richard B. Fuller, który wykorzystał to prawo w konstrukcjach architektonicznych.
   Prekursorem tensegracji w biologii jest amerykański naukowiec Donald E. Ingber, który badał zależności między zmianą kształtu komórki a jej funkcją.
   Prawo tensegracji w masażu jako pierwsi zastosowali i opisywali fizjoterapeuci Krzysztof Kassolik i Waldemar Andrzejewski z Wrocławia, którzy od 2000 roku prowadzą prace badawcze nad  wykorzystaniem masażu tensegracyjnego w terapii schorzeń narządu ruchu. 
 

Źródło:
www.leksykonmasazu.pl 2013