Świtalska Julia

Świtalska Julia (Świtalska-Fularska Julia) z d. Jaroszewicz (ur. 1888 w Demówka na Dzikich Polach na Podolu, zm. 24 maja 1956 w Warszawie); doktor medycyny, specjalista chorób wenerycznych, pionierka kosmetologii lekarskiej w Polsce, prowadziła prywatną lecznicę i poradnię kosmetyczną Świt w Warszawie, producent kosmetyków, autorka wielu książek medycznych i o urodzie oraz kilkuset artykułów w prasie kobiecej.

    Gimnazjum ukończyła w Żytomierzu, maturę filologiczną we Lwowie, a w 1914 roku studia lekarskie na Uniwersytecie Lwowskim. W czasie studiów należała do tajnych organizacji młodzieżowych Promień i Życie oraz organizowała Strzeleckie Drużyny Kobiece. W tym czasie poznała Kazimierza Świtalskiego, który w późniejszym czasie był zaufanym człowiekiem Marszałka Piłsudskiego.

    Podczas I wojny światowej pracuje jako lekarz legionowy w lazaretach wojskowych w Krakowie, na Śląsku i Sławkowie. Za pracę i sumienność, a szczególnie za zwalczanie epidemii ospy, zostaje odznaczona Krzyżem Zasługi przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż. W 1916 roku z polecenia Naczelnego Komitetu Narodowego organizuje lecznice dla ubogiej ludności w Piotrkowie. Następnie Świtalska pracuje w szpitalu we Lwowie na oddziałach wewnętrznym, dziecięcym, chirurgii, oraz rozpoczęła specjalizację w chorobach skórnych. Po pewnym czasie zostaje starszym sekundariuszem prof. Lenartowicza na oddziale chorób skórnych.

    Świtalska czterokrotnie była zamężna: pierwszym mężem był bliżej nieznany osobnik o nazwisku Sladky (Sladki, Śladke), którego poślubiła w maju 1914 roku, a pod koniec tegoż roku poślubiła dr filozofii Kazimierza Świtalskiego, który od 1922-1926 był referentem w Adiutanturze Generalnej Naczelnika Państwa, od 1926 roku był zastępcą szefa Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP, a od 1928 roku był ministrem ds. wyznań religijnych i oświecenia publicznego, kolejno premierem, posłem, marszałkiem sejmu i senatorem. Trzecim mężem Świtalskiej od 1928 roku był Mieczysław Fularski - literat, podróżnik i dyrektor Orbisu, członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Brazylijskiej, wiceprezes Świtowego Związku Polaków Zagranicą, członek zarządu Ligi Morskiej i Kolonialnej. Rozwód z nim uzyskała w 1951 roku i w tym też roku wyszła za mąż po raz czwarty. Dane personalne ostatniego męża nie są znane. Wszystkie jej małżeństwa były bezdzietne.

    W 1922 roku Świtalscy przeprowadzili się do Warszawy i zamieszkali w kamienicy przy ul. Kruczej 31/3. W mieszkaniu tym prowadziła badania kosmetyków zagranicznych w celu ich dostosowania do potrzeb polskiego rynku kosmetycznego. Prowadziła również  prywatną Przychodnię Weneryczną przy Urzędzie Sanitarno-Obyczajowym. W kolejnym roku Świtalscy zbudowali własny dom na Żoliborzu na osiedlu Oficerskim przy ul. Mierosławskiego 2 (obecnie nr 6).

    W latach 1922-1930 ukazywały się liczne artykuły o zdrowiu, urodzie i kosmetykach w czasopismach branżowych i dla kobiet autorstwa dr Julii Świtalskiej. W 1928 roku  nakładem Towarzystwa Wydawniczego Bluszcz w Warszawie ukazała się książka pt. „Mój system piękności i zdrowia. Ćwiczenia gimnastyczne”, w której w przedmowie Od Wydawców napisano: Kult dla piękna i zdrowia w szerokiem znaczeniu tego słowa coraz częściej spotyka się ze zrozumieniem i uznaniem naszego społeczeństwa. Jednocześnie coraz bardziej daje się odczuwać w świecie kobiecym potrzeba rozumnego i fachowego podręcznika, zawierającego systematycznie ułożone wskazówki, jak żyć, aby osiągnąć maksymalny stopień zdrowia i piękności. Pragnąc przyczynić się do jak najszerszego spopularyzowania tych haseł, wydajemy nową książkę Dr. J. Świtalskiej p.t. Mój system piękności i zdrowia.
Zgodnie ze spisem treści na 195 stronach dr Świtalska opisała następujące problemy:
Jak należy korzystać z powietrza
Jak należy korzystać ze słońca
Racjonalne hartowanie się
Racjonalne odżywianie się
Gimnastyka
Ćwiczenia
Automasaż
Codzienna toaleta
Pielęgnacja poszczególnych części ciała
Pielęgnacja włosów
Higieniczne ubranie
Praca i wypoczynek
Najważniejsze zasady higieny płciowej
Ekwipunek kosmetyczny
Jak zachować młodość, piękność i zdrowie

    Badania Świtalskiej nad recepturami kosmetyków sprawiły, że rozpoczęła produkcję swoich oryginalnych preparatów kosmetycznych. W 1934 roku przeniosła działalność kosmetyczną do budynku przy Alejach Ujazdowskich 37. W wielopokojowym apartamencie mieszkała, oraz prowadziła poradnię kosmetyczną, gabinet lekarski, kursy kosmetyki lekarskiej i masażu leczniczego oraz kursy kształcenia pomocy dentystycznych. W tym czasie zapotrzebowanie rynku kosmetycznego na jej preparaty było tak duże, że produkcją jej wyrobów zajęło się Towarzystwo Akcyjne Karpiński Franciszek, posiadające przy ul. Elektoralnej 35 fabrykę sztucznych wód mineralnych, wytwórnię specyfików, kosmetyków i mydeł leczniczych oraz laboratorium i składy apteczne. Dużą popularnością produktów Świtalskiej cieszyły się kremy, mydła, pudry, tabletki na odchudzanie i inne upiększające specyfiki. Dr Julia Świtalska niewątpliwie była piękną i atrakcyjną Buissnes Women, silną wobec obcych, a równocześnie wrażliwą na ból i krzywdę osób, będących w potrzebie.

     W 1939 r. podjęła budowę własnej fabryki kosmetyków, ale II wojna światowa przerwała jej ambitne plany.

     Jest autorką książek: Kobieta nowoczesna we wszystkich okresach jej życia (1927), Mój system piękności i zdrowia. Ćwiczenia gimnastyczne (1928), Jak pielęgnować włosy (1929), Kosmetyka i higjena dziecka (1929), Kosmetyka życia codziennego (1930), Kosmetyka pana (1931), ABC wskazań racjonalnej kosmetyki pana  (lata 30), Wspomnienia lekarki legionowej (1937), ABC zdrowia i urody (1938), Jak zachować młodość (1951).

    
     W latach 50-tych Julia Świtalska ofiarowała na własność parafii Dzieciątka Jezus przy ul Czarnieckiego 15 swój dom, zastrzegając dożywotnie użytkowanie jednego pokoju. Dziś mieści się tam Dom Parafialny przy ul. Mierosławskiego 6.

    Julia Świtalska zmarła 24 maja 1956 w Warszawie.

Źródło;

www.leksykonmasazu.pl 2013

Żródło opracowania;

www.forum.gazeta.pl

Źródło foto;

www.onet.pl