Sprężynowanie klatki piersiowej

Sprężynowanie klatki piersiowej: należy do technik masażu segmentarnego. Jest stosowane w celu rozluźnienia napięć występujących w mięśniach oddechowych (przepony, międzyżebrowych, piersiowych, podżebrowych i mięśniu poprzecznym klatki piersiowej), usprawnienia sprężystości klatki piersiowej oraz poprawienia ukrwienia i elastyczności płuc. Sprężynowanie można wykonać dwoma sposobami, w pozycji siedzącej. Pierwszy polega na przyłożeniu przez masażystę dłoni do stron przednio-bocznych klatki piersiowej pacjenta. Następnie poleca się pacjentowi, aby głośno oddychał ustami, a na szczycie wydechu uciska się na klatkę piersiową dobrzusznie, zmniejszając jej objętość. W momencie wdechu terapeuta zwalnia ucisk na klatkę piersiową, przez co gwałtownie zwiększa się jej objętość. Technikę tę wykonuje się nie więcej niż 5 razy, ze względu na możliwość przewentylowania płuc. Drugi sposób jest podobny, przy czym po wykonaniu głębokiego wdechu przez pacjenta jego wydech jest wspomagany uciskiem rąk masażysty na klatkę piersiową. Po dwukrotnym głębokim wdechu i wspomaganym wydechu masażysta na moment uciska żebra w pierwszym etapie trzeciego wdechu, po którym gwałtownie zwalnia ucisk, przez co klatka piersiowa raptownie się rozpręża. Ten sposób stosuje się tylko dwa razy. Po każdym sprężynowaniu pacjent wykonuje swobodny wdech i wspomagany wydech.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.