Sidorowicz Wacław

Sidorowicz Wacław (ur. 4 stycznia 1905 w Sobakińcach, zm. 5 października 1982 w Warszawie); doktor medycyny, lekarz sportowy, specjalista chorób wewnętrznych, wybitny lekkoatleta, autor książki z masażu sportowego.

   Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Wileńskiego (1933).

  W okresie międzywojennym (1931-1934) zaliczany do czołówki polskich biegaczy; pięciokrotny reprezentant Polski w biegach średnich.

    Po uzyskaniu doktoratu w Uniwersytecie Jagiellońskim, od 1938 kierownik Poradni Sportowo-Lekarskiej w Krakowie.

      Członek, a następnie Prezes Zarządu Stowarzyszenia Lekarzy Sportowych (1948-1949).

      Naczelny lekarz Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1947-1948).

     Dyrektor Głównej Przychodni Sportowo-Lekarskiej, a następnie Centralnej Przychodni Sportowo-Lekarskiej w Warszawie (1953-1963).

     Kierownik programu specjalizacji z zakresu medycyny sportowej (1963).

     Uczestnik ekipy medycznej na Igrzyska Olimpijskie w Berlinie (1936), w Helsinkach (1952), w Rzymie (1960) i w Tokio (1964).

    Habilitację otrzymuje na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie na podstawie pracy w formie podręcznika pt. Zarys metodyki badań i poradnictwa sportowo-lekarskiego.

    Prekursor masażu sportowego i odnowy biologicznej w Polsce, autor książek pt. Masaż sportowy (1946), Maraton (1946), Biegi długie (1947), Biegi średnie (1947), Sport zawodniczy – fizjopatologia i higiena sportu (1948).

      Historyczny Członek Klubu „Ludzie Masażu"
                  Nr karty członkowskiej 003/KLM/P/H/2001

Źródło:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007