Palpacja

Palpacja (łac. palpatio - dotykać) – manualne badanie (diagnostyka) struktur anatomicznych (kości, ścięgna, więzadła, mięśnie, nerwy, naczynia), polegające na precyzyjnym ich zlokalizowaniu (topografii) i ocenie prawidłowej budowy (rozmiar, kształt, twardość, położenie) oraz ocenie jakości tych tkanek, które są charakterystyczne dla danej struktury. Precyzyjne badanie przeprowadzone ze zrozumieniem stanowi podstawę prawidłowej, skutecznej i bezpiecznej pracy masażysty, fizjoterapeuty, czy terapeuty manualnego oraz pozwala na zastosowanie odpowiednich metod manualnych (technik, chwytów, rękoczynów) w celach terapeutycznych.

    Aby palpacja była przeprowadzona prawidłowo muszą być spełnione warunki:

- terapeuta od pierwszego kontaktu z pacjentem powinien przeprowadzić badanie wzrokowe, oceniające jego chód i postawę ciała,
- terapeuta zobowiązany jest przeprowadzić badanie podmiotowe (wywiad – historia choroby) i przedmiotowe (m. in. pomiar siły mięśniowej i zakresu ruchów, ocena obecności obrzęków i odruchów, ocena stanu skóry),
- terapeuta winien brać pod uwagę reakcję pacjenta na zaproponowane leczenie,
- terapeuta winien posiadać dobrą znajomość anatomii, szczególnie topografii układów kostnego i mięśniowego, przyczepów mięśniowych oraz czynności poszczególnych mięśni lub grup mięśniowych,
- ze względu na zalecane subtelne wyczucie palpacyjne terapeuta winien posiadać doświadczenie w pracy z ciałem (np. masaż, ćwiczenia bierne kinezyterapeutyczne, terapia manualna),
- przed przystąpieniem do palpacji manualnej terapeuta winien przeprowadzić badanie wizualne danej struktury,
- terapeuta powinien precyzyjne zlokalizować badaną strukturę i odróżnić ją od przylegających do niej tkanek,
- badanie należy przeprowadzać w powolnym tempie, oceniając miejsce obok miejsca (zbyt szybkie tempo uniemożliwia skuteczną i świadomą palpację),
- podczas badania palpacyjnego siła nacisku powinna być dostosowana do indywidualnej reaktywności (odczynowości) pacjenta, głębokości badanej struktury (np. poziom skórny, podskórny, okostnowy, powięziowy, mięśniowy) oraz konsystencji badanej tkanki. Należy ustalić optymalną siłę nacisku dla konkretnego pacjenta,
- badając poszczególne tkanki, palce terapeuty powinny zagłębiać się w ich strukturę do momentu wyczucia oporu tkankowego, co umożliwi dotarcie do miejsc wrażliwych i precyzyjną ich ocenę,
- badanie palpacyjne należy przeprowadzać opuszkami palców, a nie ich końcami, ponieważ są one bardziej wrażliwe na bodźce dotykowe i w efekcie ocena badanej struktury będzie skuteczniejsza.

Źródło:
www.leksykonmasazu.pl 2013
Źródło:
Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2013.
Źródło foto:

www.med.uc.edu