Odruchowe zmiany chorobowe w tkance łącznej

Odruchowe zmiany chorobowe w tkance łącznej: badania kliniczne prowadzone przez Dittmara, Dicke, Leube i Kohlrauscha pozwoliły na określenie zmian odruchowych w tkance łącznej w postaci obrzmień, pasmowatych wciągnięć i płaskich wgłębień. Procesy chorobowe narządów wewnętrznych, naczyń krwionośnych oraz kości powodują zmiany odruchowe w tkance łącznej i odwrotnie.

    Za pomocą badań klinicznych określono następujące zmiany odruchowe:

- w zapaleniu opłucnej pojawiają się ograniczone obrzęki tkanki łącznej w segmentach piersiowych,

- w chorobach naczyń obwodowych obserwuje się wciągnięcia i nabrzmienia tkanki łącznej,

- w chorobach kości kończyn dolnych stwierdza się swoiste punkty maksymalne w tkance łącznej między kręgosłupem a łopatką po stronie chorej,

- w schorzeniach dróg żółciowych występuje wzmożone odczucie bólowe w strefie tkanki łącznej powyżej obojczyka po stronie prawej.

- blizny pooperacyjne i pooparzeniowe odpowiednich segmentów bywają przyczynami zaburzeń określonych narządów wewnętrznych,

- schorzenia kobiecych narządów płciowych wywołują bolesne strefy łącznotkankowe na podbrzuszu oraz powyżej spojenia łonowego.

 - zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych mogą być przyczyną dyskopatii szyjnej, a ta z kolei wywołuje dolegliwości sercowe, nadciśnienie, bóle głowy, zapalenie okołobarkowe czy chorobę Sudecka,

- zapalenia szpiku kości kończyn wywołują bóle pochodzenia naczyniowego oraz bolesne stany zapalne torebek stawowych,

 - stany zapalne narządów wewnętrznych jamy brzusznej powodują ograniczone obrzęki łącznotkankowe w odpowiednich segmentach piersiowych i lędźwiowych.

Źródło:

Magiera L. Ksaperczyk T. Segmentarny masaż leczniczy. 1995.

 Magiera L. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001