Odczyny porentgenowskie

Odczyny porentgenowskie; reakcje tkanek na działanie promieni rentgenowskich. Odczyny te dzieli się na wczesne i późne. Wśród odczynów wczesnych wyróżnia się trzy stopnie. Objawami I stopnia są rumień, po którym pozostają brunatne i łuszczące się przebarwienie a na owłosionej skórze głowy może dojść do przejściowego łysienia. W odczynie II stopnia występują rumienie, obrzęki i  pęcherze. Przy odczynie III stopnia ujawniają się bolesne pęcherze i obrzęki, które zmieniają się w głębokie owrzodzenia. Leczenie trwa miesiącami a czasem nawet latami.

W odczynach późnych skóra staje się twarda, przebarwiona lub odbarwiona. Na powierzchni pojawiają się małe zmiany naczyniowe a skóra wykazuje tendencję do pękania i nadmiernego rogowacenia. Ujawniają się zmiany zanikowe skóry oraz niekiedy owrzodzenia. W obrębie zmian skórnych może rozwinąć się nowotwór skóry - skóra staje się ciemniejsza i powstaje twardy naciek.

Masaż jest bezwzględnie przeciwwskazany a pielęgnacja i leczenie zależą od stopnia jej uszkodzenia. W każdym przypadku należy chronić skórę przed urazami i promieniami słonecznymi. Chcąc zabezpieczyć przed popękaniem i złuszczaniem naskórka, należy stosować kremy i maści natłuszczające. Należy unikać mycia skóry w miejscu napromienianym przez czas trwania radioterapii i do 4-6 tygodni po jej zakończeniu. Wcześniejsze mycie tych miejsc może nasilić odczyn popromienny, doprowadzając do martwicy skóry. Po tym okresie mycie tych miejsc powinno być prowadzone delikatnie, należy używać letniej wody i delikatnego mydła, nie zawierającego substancji drażniących.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2011.