Ocena palpacyjna w układzie mięśnia piersiowego większego

 Ocena palpacyjna w układzie mięśnia piersiowego większego; osoba badana leży na boku, głowa ułożona jest na wałku czworobocznym płaskim, kończyny wolne górna i dolna leżą na wałkach skośnych podłużnych, ułożonych przed pacjentem.
   Ocena palpacyjna w tym układzie obejmuje badanie w trzech miejscach:
   1. Przyczep mięśnia piersiowego większego, na grzebieniu guzka większego kości ramiennej. Terapeuta przeprowadza badanie opuszkami palców II-IV jednej ręki, ułożonymi w linii grzebienia, wykonując ruchy posuwisto-zwrotne w miejscu. Druga ręka masażysty stabilizuje obręcz barkową od tyłu.
  2. Przyczep więzadła pachwinowego, na przyśrodkowej powierzchni kolca biodrowego przedniego górnego kości biodrowej. Masażysta ocenia wrażliwość uciskową opuszką zgiętego wskaziciela jednej ręki, wykonując ruchy okrężne w miejscu. Druga ręka masażysty stabilizuje obręcz biodrową od tyłu.
   3. Przyczep mięśnia strzałkowego długiego, na kości klinowatej przyśrodkowej, na podstawie pierwszej kości śródstopia. Badający uciska końcem opuszki kciuka, na podeszwowej stronie stopy, wykonując ruchy posuwisto-zwrotne w miejscu.
    Badanie przeprowadza się symetrycznie po obu stronach ciała, po wykonaniu oceny palpacyjnej na jednej połowie ciała, pacjent układa się na drugim boku.
 

Źródło;
1. Kassolik K., Andrzejewski W., Trzęsicka E., Charlton G.; Anatomiczne uzasadnienie wykorzystania zasady tensegracji w masażu
Fizjoterapia Polska, MEDSPORTPRESS,  2007; 3(4); Vol. 7, 332-343.
2. Kassolik K., Andrzejewski W. Masaż tensegracyjny. DVD. Elamed, Katowice 2012.