Objaw Laseque’a

Objaw Laseque’a

Objaw Laseque’a (próba Laseque’a): dodatni objaw wskazuje na podrażnienie mięśni i tkanki łącznej obszaru odcinka lędźwiowego, miednicy i kończyn dolnych oraz na uciskową przyczynę bólu w obrębie kończyny dolnej podczas rozciągania. Bolesność sprawdza się w trzech pozycjach: osoba badana leży na plecach, a terapeuta unosi (zgina) kończynę dolną wyprostowaną w stawie kolanowym, do momentu pojawienia się bólu promieniującego po stronie chorej. Kolejno u badanego leżącego tyłem ocenia się bierne zgięcie wyprostowanej kończyny dolnej po wcześniejszym jej zgięciu w stawach biodrowym i kolanowym, a u pacjenta siedzącego wykonuje się bierny wyprost w stawie kolanowym. Gdy podczas wykonywania prób pojawia się ostry ból w odcinku krzyżowym kręgosłupa, z równoczesnym bólem kończyny dolnej badanej, oznacza to dodatni objaw Laseque’a. Za normę uznaje się osiągnięcie kąta zgięcia w stawie biodrowym 90°. Pomiar kąta uniesienia między udem a leżanką w momencie wystąpienia bólu pozwala ocenić stopień podrażnienia korzeni nerwowych oraz obserwować postępy w rehabilitacji (im większy kąt zginania, tym mniejszy stopień ucisku lub podrażnienia korzeni). Zdarza się, że podczas próby chory nie zgłasza promieniującego bólu, a nie można wykonać zgięcia kończyny dolnej do kąta 90° z powodu skróconych mięśni tylnej grupy uda i uczucia silnego rozciągania zbyt krótkich mięśni w obrębie dołu podkolanowego (pseudo-Laseque). Zgięcie w stawie biodrowym możliwe do osiągnięcia wynosi w granicach 40-80°, w obu przypadkach należy dążyć do osiągnięcia 90°.
   W celu potwierdzenia lub wykluczenia „korzeniowej” przyczyny bólu zaleca się przeprowadzenie izometrycznego testu różnicującego objaw Laseque’a i testu Bragarda.
 

Źródło:
Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.