Masaż tensegracyjny przy bólach guzka większego kości ramiennej

Masaż tensegracyjny przy bólach guzka większego kości ramiennej

Przy występowaniu wrażliwości uciskowej guzka większego kości ramiennej podczas badania palpacyjnego, uwzględniając prawo tensegracji należy znormalizować napięcie w mięśniach, które w tym miejscu mają swoje przyczepy (m. nadgrzebieniowy, m. podgrzebieniowy, m. obły mniejszy) oraz w mięśniach bezpośrednio i pośrednio połączonych z tymi mięśniami, czyli które przyczepiają się do przyśrodkowego brzegu łopatki (mm. równoległoboczny mniejszy i większy, m. zębaty przedni) oraz powięź piersiowo-lędźwiowa, pokrywająca ten ostatni.
    Przystępując do masażu tensegracyjnego należy pamiętać, że w pierwszym etapie zabiegu nie zaleca się masowania mięśni, które przyczepiają się do guzka większego kości ramiennej ponieważ wzmożone napięcie tych mięśni znacznie ogranicza ich tolerancję na czynnik fizykalny jakim jest masaż.
   Twórcy masażu zalecają rozpocząć masowanie od powięzi piersiowo-lędźwiowej, która w najmniejszym stopniu bierze udział w tym wzmożonym napięciu mięśniowym.
   Przed rozpoczęciem zabiegu pacjent układa się na stole w pozycji leżenia na boku, głowę ma opartą na wałku czworobocznym płaskim, kończyny wolne górna i dolna leżą na wałkach skośnych podłużnych, przed pacjentem. 
   Masażysta stoi z przodu osoby masowanej i wykonuje:
- głaskanie grzbietu – stronami dłoniowymi obu rąk, od linii pachowej środkowej do kręgosłupa, na odcinku od wysokości dolnego kąta łopatki do grzebienia biodrowego. Głaskanie przeprowadza się w celu zmniejszenia wrażliwości skóry pokrywającej powięź piersiowo-lędźwiową.
- przemieszczanie skóry grzbietu – stroną dłoniową jednej ręki, druga ręka ułożona na ręce masującej, wykonuje obszerne ruchy okrężne skórą, przesuwając ją w granicach przesuwalności w stosunku do powięzi. Masuje boczną stronę klatki piersiowej, z góry na dół, na odcinku od wysokości dolnego kąta łopatki do grzebienia biodrowego. Masowanie ma na celu zmniejszenie napięcia w powięzi piersiowo-lędźwiowej.
- opracowanie mięśnia zębatego przedniego -  stroną dłoniową palców 2-5 jednej ręki, wsuwając ją pod łopatkę od strony jej bocznego brzegu, druga ręka stabilizuje łopatkę. Terapeuta pod łopatką ruchami okrężnymi przesuwa skórę wraz z powięzią, pokrywającą ten mięsień. 
- rozcieranie mięśni równoległobocznych – ruchami okrężnymi, opuszkami palców 2-5 jednej ręki, wzdłuż przyśrodkowego brzegu łopatki. Mięśnie równoległoboczne większy i mniejszy leżą pod mięśniem czworobocznym grzbietu dlatego masażysta wykonuje głębokie rozcieranie z przesuwaniem fałdu skórnego przed palcami.
- głaskanie łopatki - stronami dłoniowymi obu rąk, od przyśrodkowego brzegu łopatki w kierunku wyrostka barkowego. Głaskanie przeprowadza się w celu zmniejszenia wrażliwości skóry.
- rozcieranie mięśnia nadgrzebieniowego – ruchami okrężnymi, opuszkami palców 2-5 jednej ręki, wzdłuż grzebienia łopatki, od kąta górnego w kierunku wyrostka barkowego.
- rozcieranie mięśnia podgrzebieniowego – ruchami okrężnymi, opuszkami palców 2-5 jednej ręki, wzdłuż grzebienia łopatki, od przyśrodkowego brzegu łopatki w kierunku wyrostka barkowego.
- ugniatanie mięśnia obłego mniejszego – opuszkami palców obu rąk, wzdłuż bocznego brzegu łopatki, od wysokości szyjki łopatki do wyrostka barkowego.

        Po masażu należy ucisnąć guzek większy kości ramiennej, aby sprawdzić czy w dalszym ciągu występuje jego bolesność. Po stwierdzeniu wrażliwości tego punktu należy wykonać rozcieranie punktowe guzka, po którym ból powinien ustąpić. Jeżeli po tej czynności ból nie ustąpił, tzn., że nie zostało przywrócone prawidłowe napięcie na guzku większym i należy zaplanować kolejne zabiegi masażu. 
 

Źródło;
1. Kassolik K., Andrzejewski W., Trzęsicka E., Charlton G.; Anatomiczne uzasadnienie wykorzystania zasady tensegracji w masażu
Fizjoterapia Polska, MEDSPORTPRESS,  2007; 3(4); Vol. 7, 332-343.
2. Kassolik K., Andrzejewski W. Masaż tensegracyjny. DVD. Elamed, Katowice 2012.