Masaż okostnowy w chorobach w obrębie klatki piersiowej

Masaż okostnowy w chorobach w obrębie klatki piersiowej: zalecany jest przy schorzeniach serca, układu oddechowego oraz narządów nadbrzusza. Przeprowadza się go w pozycji siedzącej lub leżącej na plecach albo na brzuchu. Jeżeli strefy bólu umiejscowione są po jednej stronie, to stosuje się masaż dla tej strony, natomiast przy dolegliwościach obustronnych wykonuje się masaż po obu stronach. Charakterystycznymi miejscami okostnowymi są: żebra, łuki żebrowe, mostek, obojczyk, łopatka, wyrostki kolczyste i poprzeczne kręgów piersiowych. Przy bólach promieniujących od mostka do łopatki i kręgosłupa dokładnie masuje się połączenia mostkowo-żebrowe kolejno od linii mostkowej, po żebrach w kierunku kręgosłupa i łopatki. W chorobach serca masażem obejmuje się mostek i żebra 1-6 po lewej stronie od mostka do kręgosłupa. Więcej uwagi podczas masowania należy poświęcić strefie od mostka do linii pachowej tylnej. W chorobach układu oddechowego należy skoncentrować się na połączeniach mostkowo-żebrowych i żebrowo- kręgosłupowych, łukach żebrowych, mostku, łopatkach i obojczykach. W chorobach narządów nadbrzusza (wątroba, pęcherzyk żółciowy) masuje się prawy łuk żebrowy, mostek łącznie z wyrostkiem mieczykowatym, połączenia żebrowo-kręgosłupowe po prawej stronie na odcinku środkowych i dolnych kręgów piersiowych oraz prawą łopatkę. W chorobach żołądka i dwunastnicy masażem obejmuje się dolną połowę mostka, łuki żebrowe (obustronnie) oraz lewą łopatkę.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001