Masaż okostnowy - działanie ogólne

Masaż okostnowy - działanie ogólne

; należy rozumieć jako odruchowe oddziaływanie na czynność narządów wewnętrznych, za pośrednictwem unerwienia segmentarnego, którego podstawę stanowi „krąg czynnościowy”.

- Istotna jest technika wykonywania masażu, polegająca na rytmicznym uciskaniu połączonym z rozcieraniem opuszkami palców, przez co oddziałuje się na receptory w okostnej i na poszczególne narządy.

- Badania prowadzone przez neurofizjologów potwierdziły odruchowe oddziaływanie masażu okostnowego na czynność narządów wewnętrznych.

- Masaż łuków żebrowych i dolnej części mostka wpływa na pobudzenie napięcia i perystaltyki żołądka. Zmiany napięcia idą w kierunku funkcjonalnego optimum, tzn. spastycznie zwężony obszar żołądka rozluźnia się, natomiast wiotkie partie uzyskują normalne napięcie. Wydzielanie soku żołądkowego zostaje pobudzone, a następnie unormowane.

- Masaż potylicy i kręgów szyjnych poprawia widzenie.

- Poprzez masowanie segmentów serca na żebrach i mostku uzyskuje się terapeutyczne oddziaływanie na serce, zmniejsza się liczba uderzeń na minutę (średnio o 16), praca serca staje się bardziej ekonomiczna, zaburzenia rytmu wykazują tendencję do unormowania, a napady częstoskurczów mogą zostać przerwane.

- Masaż okostnowy intensywnie pobudza procesy oddechowe i w związku z tym wykorzystywany jest w terapii oddechowej. Stosuje się go w przypadkach dysfunkcji przestrzeni pęcherzykowej, gdyż wpływa na lepszą wymianę gazową.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.