Masaż łącznotkankowy

Masaż łącznotkankowy (masaż tkanki łącznej); masaż odruchowy przeprowadzany w obrębie tkanki łącznej, przy którym wykorzystując odruchy skórno-trzewne z autonomicznego układu nerwowego uzyskuje się efekty terapeutyczne. Technika masażu łącznotkankowego określana jest mianem „pociągnięcia terapeutycznego”, które polega na przesuwaniu tkanki łącznej w strefie wzmożonego napięcia. Pacjent wówczas powinien odczuwać wrażenie cięcia, jakby masaż odbywał się za pomocą paznokcia. W zależności od warstwy, w której przeprowadza się zabieg, rozróżnia się techniki skórną, podskórną i powięziową. Masowanie przeprowadza się etapowo, tzn. najpierw stosuje się technikę skórną i po zlikwidowaniu zmian odruchowych powierzchownych przystępuje się do techniki podskórnej, a później do techniki powięziowej. Masaż teen został opracowany przez E. Dicke przy współpracy z W. Kohlrauschem i H. T. Leube i ogłoszony w 1929 roku.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.