Majczyk Henryka

Majczyk Henryka: absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie ze specjalizacją Rehabilitacja Ruchowa.

   W latach 1968-1983 nauczyciel przedmiotów zawodowych w Medycznym Studium Zawodowym w Konstancinie.
 

    Od 1983 roku pracownik Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Średnich Kadr Medycznych na stanowisku nauczyciela instruktora dla kierunku kształcenia Technik Fizjoterapii.
 

    W 1986 roku uzyskała II stopień specjalizacji zawodowej w zakresie nauczania Rehabilitacji Medycznej, po czym została powołana do pełnienia funkcji Krajowego Doradcy Metodycznego w zakresie Rehabilitacji Medycznej. Pod koniec 1986 roku uzyskała II stopień specjalizacji z zakresu Rehabilitacji Ruchowej.
 

   W latach 1985-1987 pracownik Komisji Ekspertów ds. Doskonalenia Procesów Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych.
 

    Od 1986 roku członek Komisji Egzaminacyjnej powołanej przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej do udziału w egzaminach weryfikacyjnych niewidomych masażystów na tytuł Technik Masażysta.
 

   W ramach pracy Krajowego Doradcy Metodycznego organizowała różne formy doskonalenia metodycznego i merytorycznego nauczycieli, m. in.:
- krajowe konferencje z zakresu kinezyterapii (1986, 1989, 1990, 1992, 1994),
- krajowe konferencje z zakresu fizykoterapii (1987, 1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1995),
- krajowe konferencje z zakresu masażu (1991, 1994);
- kursy doskonalące: z zakresu kinezyterapii (1988-1990), z zakresu masażu leczniczego (1986, 1987, 1988) oraz trzyczęściowy kurs masażu leczniczego (1991-1993), z zakresu zapobiegania zakażeniom HIV w pracy fizjoterapeuty (1993), z zakresu usprawniania mózgowych porażeń dziecięcych metodą Peto (1995) oraz inne formy doskonalenia takie jak: w latach 1993-1996 staże zawodowe z zakresu masażu leczniczego oraz w latach 1985-1989 z zakresu usprawniania w mózgowych porażeniach dziecięcych.
 

   Brała udział w przygotowaniu metodycznym nauczycieli fizjoterapii do kolejnych stopni specjalizacji zawodowej (12 osób). Opieką doradczą obejmowała ok. 600 nauczycieli z 48 Wydziałów Fizjoterapii w Polsce.
 

   W latach 1989-1998 kierowała pracami nad nową dokumentacją programową dla zawodu Technik Fizjoterapii (2 letni, 2,5 letni i 3 letni cykl kształcenia). Pracowała nad charakterystyką kwalifikacyjną niewidomych masażystów, fizjoterapeutów i terapeutów zajęciowych.
 

    Była członkiem Komisji Programowej dla zawodu Technik Masażysta (masażyści niewidomi) oraz autorką programu nauczania przedmiotu Kinezyterapia – zaopatrzenie ortopedyczne dla cyklu 2,5 letniego kształcenia Techników Fizjoterapii.
 

   Była powoływana przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej do wizytacji szkół medycznych m.in. masażu.
 

   W latach 1995-1999 pełniła funkcję Wicedyrektora ds. kształcenia Centrum Edukacji Medycznej w Warszawie.
 

   Była rzeczoznawcą w zakresie podręczników szkolnych i środków dydaktycznych dla zawodu Technik   Masażysta.
 

   Autorka i współautorka wielu opracowań za zakresu kinezyterapii m.in.:
- filmu dydaktycznego „Ćwiczenia oddechowe” we współpracy z PZWL,
- doradca przy tworzeniu cyklu filmów z zakresu masażu leczniczego (4 filmy), oraz usprawniania w mózgowych porażeniach dziecięcych (3 filmy).
 

   Recenzentka programów nauczania dla niewidomych masażystów, przedmiotów gimnastyka lecznicza i fizykoterapia.
 

    Autorka podstawy programowej dla zawodu Technik Fizjoterapii.
 

   Wielokrotnie nagradzana: Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania (1979, 1983), Nagrodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (1991, 1995, 1998), Nagrodą Lekarza Wojewódzkiego Warszawy (1994) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1989).
 

   Podczas X Ogólnopolskiej Konferencji Metodyczno-Naukowo-Przedmiotowej „Współczesny masaż w fizjoterapii i kosmetologii, w spa i odnowie biologicznej” organizowanej przez Wyższą Szkołę Biznesu i Nauk o Zdrowiu w Łodzi  21 kwietnia 2016 została uhonorowana statuetką i dyplomen za wkład w rozwój i popularyzację masażu w Polsce.
 

Przyjaciel Klubu "Ludzie Masażu" w Polsce.

Źródło:

www.leksykonmasazu.pl (2016)