Hipokrates

Hipokrates z Kos (ur. 460 p.n.e. na wyspie Kos, zm. 370 p.n.e. w Larysie); lekarz grecki, jeden z najwybitniejszych prekursorów współczesnej medycyny, zwany ojcem medycyny, orędownik stosowania masażu.

    Jako pierwszy oddzielił lekarzy od rytuałów i magii i skierował nacisk na obserwację, logiczne myślenie, wnikliwe diagnozowanie objawów, odpowiedni sposób leczenia oraz właściwe, indywidualne podejście do każdego pacjenta. Od tej pory lekarze przestali podchodzić do pacjenta jak do pojemnika wypełnionego złymi duchami, a zaczęli obserwować objawy, łączyć je z charakterem pacjenta oraz otaczającym go środowiskiem i warunkami życia.

     Szkoła Hipokratesa nacechowana była troską o zdrowie chorego wg maksymy salus aegroti suprema lex – zdrowie chorego najwyższym prawem, a naczelną zasadą było primum non nocere – po pierwsze nie szkodzić.

     Stworzył pierwsze opisy dotyczące zimna, ciepła słonecznego, światła i ćwiczeń fizycznych jako zabiegów leczniczych. Zajmował się skoliozami, opisał sposoby amputacji kończyn, budowę protez oraz obuwia korygującego wady stóp, stosował balneoterapię w leczeniu chorych.

     Masaż był częścią tej zrewolucjonizowanej medycyny. Jako zwolennik masażu Hipokrates pisał o użyciu tarcia (pocierania) w leczeniu wielu chorób, jak również o jego fizjologicznych efektach.

    Zalecał pocieranie od kończyn w kierunku środka ciała, czyli w odwrotnym kierunku niż robili to szamani i kapłani-uzdrowiciele.

    Był zwolennikiem zażywania leków, równocześnie stosując ćwiczenia fizyczne, masaż, hydroterapię oraz odpowiednią dietę w myśl swojej maksymy: natura sanat, medicus curat – natura leczy, lekarz pomaga.

Hipokrates powiedział: "Ten, który je bez uprawiania gimnastyki, nie może być zdrowy... Doskonały stan zdrowia można osiągnąć tylko poprzez utrzymanie równowagi między żywieniem i ćwiczeniami"

oraz mawiał:

"Lekarz musi mieć doświadczenie w wielu dziedzinach, ale z pewnością też i w pocieraniu, gdyż te same praktyki mogą wywołać odmienny efekt".

Obserwacje Hipokratesa były bardzo dokładne, ponieważ spostrzegł, że tarcie ku górze w przypadku kończyn miało lepszy skutek niż „tarcie” w dół oraz że tarcie kończyn ku górze sprzyja krążeniu.

     Używał słowa anatripsis, kiedy zalecał masaż leczniczy, natomiast wyrażenia namaszczać olejkami używał do nacierania podczas zabiegów pielęgnacyjnych. Zalecał regularne kąpiele dla wzmocnienia ciała i leczenia niektórych dolegliwości, mówiąc:

"Sposób na utrzymanie ciała w zdrowiu i kondycji jest prosty – wonna kąpiel i masaż każdego dnia".

     Historyczny Członek Klubu "Ludzie Masażu"
     Historical Member of the "People of Massage" Club
 

Źródło:

Leszek Magiera. Historia masażu w zarysie. 2007