Diagnostyka meridianowa

Diagnostyka meridianowa; stanowi jedną z grup diagnozowania, stosowanych w tradycyjnej medycynie orientalnej; obejmuje charakterystykę objawów patologicznych, występujących w zaburzeniach czynności poszczególnych meridianów głównych.
       Meridian płuc (P) - pierwszy meridian główny, parzysty, typ yin, związany z elementem Metalu, meridian ręki, liczba punktów 11, tworzy parę z meridianem jelita grubego. Wykazuje powiązania z płucami i nosogardzielą. Największą aktywność osiąga w godz. 3-5. Meridian ten usprawnia czynność narządu oddechowego.
      Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
    * przy nadmierze energii – zwiększoną temperaturę i potliwość ciała, uderzenia krwi do głowy, świszczący i bolesny kaszel, bóle gardła, duszności, astmę, bóle okolicy łopatkowej i grzbietu, gorące dłonie;
     * przy niedoborze energii – dreszcze i zimny pot, katar, suchość gardła, zawroty głowy, bóle w klatce piersiowej, zimne ręce, bezsenność, świąd skóry.
     Meridian jelita grubego (JG) - drugi meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Metalu, meridian ręki, liczba punktów 20, tworzy parę z meridianem płuc. Wykazuje połączenie z twarzą, uszami, oczami, nosem, językiem, ustami, gardłem, przełykiem i żołądkiem. Największą aktywność osiąga w godz. 5-7. Meridian ten poprawia czynność śluzówek i odtruwa organizm.
      Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
      * przy nadmiarze energii – bóle głowy, zębów i gardła, suchość jamy ustnej, bóle i wzdęcia brzucha, zaparcia, bóle kończyn górnych;
      * przy niedoborze energii – zawroty głowy, bóle górnej części karku, krwawienie z nosa, biegunki, uczucie słabości kończyn górnych.
     Meridian żołądka (Ż) - trzeci meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Ziemi, meridian nogi, liczba punktów 45, tworzy parę z meridianem śledziony-trzustki. Wykazuje powiązanie z narządami wewnętrznymi. Największą aktywność osiąga w godz. 7-9. Meridian ten usprawnia czynność narządów trawienia oraz działa kojąco na psychikę.
     Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
    * przy nadmiarze energii – podwyższoną temperaturę ciała, nadmierny apetyt, bóle i wzdęcia brzucha, zaparcia, obrzęki;
    * przy niedoborze energii - bóle szyi, krwawienie z nosa, zaczerwienienie twarzy, brak apetytu, uczucie pełności w żołądku, rozwolnienie, uczucie słabości kończyn dolnych.
     Meridian śledziony-trzustki (ŚT)  - czwarty meridian główny, parzysty, typ yin, związany z elementem Ziemi, meridian nogi, liczba punktów 21, tworzy parę z meridianem żołądka. Wykazuje powiązania z płucami, śledzioną, wątrobą, żołądkiem i przewodem pokarmowym. Największą aktywność osiąga w godz. 9-11. Meridian ten reguluje trawienie, uspokaja psychikę oraz usprawnia czynność tkanki łącznej.
     Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
     * przy nadmierze energii - obrzęki, bóle żołądka, żółtaczkę, nieregularność apetytu, zaparcia, bóle stawów kończyn dolnych;
     * przy niedoborze energii – osłabienie pamięci, senność, zaburzenia mowy (drętwienie języka), bladość i suchość warg, drętwienie i osłabienie oraz zastój żylny kończyn dolnych, zaburzenia trawienia, wzdęcia, ogólne osłabienie.
     Meridian serca (S) - piąty meridian główny, parzysty, typ yin, związany z elementem Ognia, meridian ręki, liczba punktów 9, tworzy parę z meridianem jelita cienkiego. Wykazuje połączenie z sercem i ośrodkowym układem nerwowym. Największą aktywność osiąga w godz. 11-13. Meridian ten wpływa na psychikę.
     Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
     * przy nadmiarze energii - bóle i suchość w gardle, bóle serca, podwyższoną temperaturę ciała, niepokój, uczucie ciężkości w obrębie klatki piersiowej i kończyn górnych;
     * przy niedoborze energii – uczucie lęku, smutku, zniechęcenia, bladość twarzy, zawroty głowy na tle niewydolności krążenia, kołatania serca.
     Meridian jelita cienkiego (JC) - szósty meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Ognia, meridiam ręki, liczba punktów 19, tworzy parę z meridianem serca. Wykazuje połączenie ze stawem łokciowym, grzbietem, karkiem i głową. Największą aktywność osiąga w godz. 13-15. Meridian ten poprawia czynność błon śluzowych i działa przeciwskurczowo na mięśnie gładkie.
     Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
     * przy nadmierze energii - ból wzdłuż jego przebiegu, bóle gardła, okolicy szyjno-potylicznej, tylnej strony ramienia, zaparcia;
     * przy niedoborze energii - upośledzenie słuchu, dzwonienie w uszach, ból i obrzęk policzka, mdłości, wymioty, biegunkę.
     Meridian pęcherza moczowego (PM) - siódmy meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Wody, meridian nogi, liczba punktów 67, tworzy parę z meridianem nerki. Wykazuje połączenie ze skórą, ośrodkowym układem nerwowym, narządami wewnętrznymi, grzbietem, karkiem i głową. Największą aktywność osiąga w godz. 15-17. Meridian ten odtruwa i oczyszcza organizm.
     Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
     * przy nadmiarze energii - bóle głowy okolicy czołowo-potylicznej, łzawienie z oczu, przewlekły ból kręgosłupa, nieprawidłowe funkcjonowanie układu moczowego (częste oddawanie małych ilości moczu), uczucie słabości i strachu;
     * przy niedoborze energii – ostry ból kręgosłupa, szczególnie odcinka lędźwiowego, rzadkie oddawanie dużej ilości moczu, bóle kończyn dolnych.
     Meridian nerki (N) - ósmy meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Wody, meridian nogi, liczba punktów 27, tworzy parę z meridianem pęcherza moczowego. Wykazuje powiązanie z nerką, narządami rodnymi, pęcherzykiem żółciowym oraz z gardłem. Największą aktywność osiąga w godz. 17-19.  Meridian ten usprawnia i reguluje czynność nerek, nadnerczy, odtruwa organizm i dodaje energii.
      Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
      * przy nadmiarze energii - kaszel, biegunki, zaparcia, uczucie gorących stóp, bóle wzdłuż przebiegu meridianu;
      * przy niedoborze energii – obfite wydzielanie potu, częstomocz o charakterystycznym zapachu, zimne stopy, ociężałość kończyn dolnych.
      Meridian osierdzia (O) - dziewiąty meridian główny, parzysty, typ yin, związany z elementem Ognia, meridian ręki, liczba punktów 9, tworzy parę z meridianem potrójnego ogrzewacza. Nie jest związany z żadnym narządem, lecz działa czysto funkcjonalnie na narządy wewnętrzne typu yin (płuca, serce, śledziona-trzustka, nerki, wątroba). Meridian osierdzia oddaje swoje odgałęzienia do trzech części tułowia: górnej, środkowej i dolnej, a tym samym łączy się z meridianem potrójnego ogrzewacza. Wykazuje powiązania z układami nerwowym i krążenia, klatką piersiową i żołądkiem. Największą aktywność osiąga w godz. 19-21. Meridian ten wzmacnia i równocześnie uspokaja serce i czynność krążenia..
      Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
      * przy nadmiarze energii - choroby serca, bóle głowy, gorączkę, zaparcia;
      * przy niedoborze energii – depresję, zawroty głowy, przyspieszone tętno, duszności, znużenie.
     Meridian potrójnego ogrzewacza (PO) - dziesiąty meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Ognia, meridian ręki, liczba punktów 23, tworzy parę z meridianem osierdzia. Nie wiąże się z żadnym narządem, lecz stanowi cały układ czynnościowy organizmu człowieka. Łączy trzy funkcjonalne części tułowia: górną do przepony, środkową od przepony do pępka oraz dolną część poniżej pępka. Meridian reguluje czynności narządów wewnętrznych typu yang (żołądek, jelito grube, jelito cienkie, pęcherz moczowy i pęcherzyk żółciowy). Wykazuje powiązanie z oczami, uszami, ramionami, stawami łokciowymi i klatką piersiową. Największą aktywność osiąga w godz. 21-23. Meridian ten usprawnia czynność układów oddechowego, trawiennego i moczowo-płciowego.
       Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
      * przy nadmiarze energii - szum w uszach, głuchotę, obrzęki i bóle gardła, wzdęcia, bóle przy oddawaniu moczu, moczenie nocne;
      * przy niedoborze energii – uczucie zmęczenia, płytki oddech, zaburzenia słuchu, bladość twarzy, drętwienie kończyn górnych.
     Meridian pęcherzyka żółciowego (PŻ) - jedenasty meridian główny, parzysty, typ yang, związany z elementem Drzewa, meridian nogi, liczba punktów 44, tworzy parę z meridianem wątroby. Wykazuje połączenie z oczami, ustami, klatką piersiową, wątrobą, pęcherzykiem żółciowym, zewnętrzną stroną kończyny dolnej. Największą aktywność osiąga w godz. 23-1. Meridian ten działa rozkurczowo na mięśnie gładkie i wpływa na odzyskanie wewnętrznego spokoju.
      Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
      * przy nadmiarze energii - bóle głowy i zębów, szum w uszach, głuchotę, zamroczenie;
      * przy niedoborze energii – brak witalności i ogólne osłabienie, senność, obrzęki kończyn dolnych, zaburzenia wzroku.
     Meridian wątroby (W) - dwunasty meridian główny, parzysty, typ yin, związany z elementem Drzewa, meridian nogi, liczba punktów 14, tworzy parę z meridianem pęcherzyka żółciowego. Wykazuje powiązanie z narządami moczowo-płciowymi, wątrobą, pęcherzykiem żółciowym, trzustką oraz stronami bocznymi tułowia. Największą aktywność osiąga w godz. 1-3. Meridian ten usprawnia czynność wątroby, reguluje procesy przemiany materii, pobudza procesy odbudowy tkanek.
      Zaburzenia w przepływie energii tego meridianu powodują:
      * przy nadmiarze energii - bóle klatki piersiowej, postrzał, wymioty, bóle podbrzusza, zatrzymanie moczu;
      * przy niedoborze energii – zaburzenia jelitowe, oziębłość płciową, zaburzenia wzroku, zawroty głowy, zmęczenie.
     Meridian  główny regulator tylny (GRT) zwany meridianem środkowym tylnym - trzynasty meridian główny, nieparzysty, typ yang, zarządza wszystkimi meridianami typu yang, na swoim przebiegu posiada 28 punktów. Biegnie w linii środkowej tylnej ciała od krocza do wargi górnej. W dolnym odcinku działa na czynność układ moczowo-płciowego, a w górnym wpływa na psychikę.
     Meridian główny regulator przedni (GRP) zwany meridianem środkowym przednim - czternasty meridian główny, nieparzysty, typ yin, zarządza wszystkimi meridianami typu yin, na swoim przebiegu posiada 24 punkty. Biegnie w linii środkowej przedniej ciała od krocza do wargi dolnej. W odcinku dolnym oddziałuje na czynności narządów płciowych i trawiennych, a w górnym - na czynność narządu oddechowego.
 

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.

Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera L. Diagnostyka w kinezyterapii i masażu. BIOSPORT, Kraków, 2007.

www.leksykonmasazu.pl.2012