Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych

Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych

Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych (łac. gonartrosis): jest skutkiem zmian pourazowych i pozapalnych oraz wadliwego ustawienia osi długiej kości udowej i piszczelowej. Zmiany zwyrodnieniowe powstają w stawie kolanowym i rzepkowo-udowym, a osteofity występujące na tylnej powierzchni rzepki są przyczyną występowania bólu przy wchodzeniu na schody i podczas schodzenia z nich. Zmiany zapalne charakteryzują się podwyższoną temperaturą okolicy stawu, bolesnością, wysiękiem stawowym, ograniczeniem ruchomości stawu oraz zanikami mięśnia czworogłowego uda. W okresie ostrym należy wykonywać masaż kontralateralny na zdrowym kolanie, a po ustąpieniu stanu zapalnego stosuje się masaże: klasyczny, segmentarny, punktowy i refleksoterapię stopy i uszu. Masaż klasyczny obejmuje staw kolanowy i rzepkę, mięsień czworoboczny uda oraz grzbiet i kręgosłup. Przy istniejących zanikach mięśni uda należy zastosować masaż izometryczny. Masaż segmentarny wykonuje się tak jak w chorobach stawów kolanowych, podudzi i stóp. Podczas masażu punktowego metodą sedatywną masuje się punkty: Ż.36, PŻ.38, W.7, PM.40, N.10, Ż.35 tylko po stronie chorej, a na uszach punkty 49 i 55 – zlokalizowane w obrębie grobelki. Masaż stref refleksyjnych wykonuje się na stopie po stronie chorej, a także na receptorach układów moczowego, pokarmowego i limfatycznego oraz stawu kolanowego.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001

Źródło foto:

www.betaklinik.de