Choroba Sprengla

Choroba Sprengla (łac. scapula alta congenita, wrodzone wysokie ustawienie łopatki): wrodzone zniekształcenie obręczy barkowej polegające na nieprawidłowym ustawieniu łopatki, która górnym kątem styka się z wyrostkami kolczystymi kręgów szyjnych. Towarzyszą temu uniesienie barku i skolioza piersiowa, łukiem skierowana w stronę łopatki, co zniekształca obrys obręczy barkowej i klatki piersiowej. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu połączeń łopatki z kręgosłupem i ustawieniu łopatki na właściwym poziomie oraz przytwierdzeniu jej do żeber. Usprawnianie lecznicze obejmuje ćwiczenia bierne i czynne w odciążeniu (ćwiczenia w wodzie) w stawie barkowym (zginanie i odwodzenie ramienia), zabiegi fizykalne przyspieszające gojenie się rany oraz masaż klasyczny. Masaż przeprowadza się na obręczy barkowej, grzbiecie i klatce piersiowej po stronie chorej, stosując głaskanie, rozcieranie, ugniatanie i wibrację. Podczas masażu przy likwidowaniu blizn pooperacyjnych wykorzystuje się oliwkę lub maści lecznicze do rozmiękczania blizn i zrostów. W drugiej kolejności wykonuje się masaż stosowany przy skoliozach, obejmujący grzbiet i kręgosłup.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001

Źródło foto:

www.img.medscape.com