Choroba Bechterewa

Choroba Bechterewa (łac. spondylitis ankylopoetica, ZZSK, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa): przewlekła choroba zapalna, która obejmuje stawy biodrowe i barkowe, stawy kręgosłupa, stawy krzyżowo-biodrowe oraz tkanki okołokręgosłupowe. Choroba rozpoczyna się od zapalenia błony maziowej stawów krzyżowo-biodrowych, następnie obejmuje stawy kręgosłupa, klatki piersiowej oraz chrząstki żeber. Więzadła kręgosłupa wapnieją, a potem kostnieją, czego efektem jest ograniczenie ruchomości kręgosłupa, aż do całkowitego zesztywnienia. Bóle towarzyszące tej chorobie powodują odruchowy skurcz mięśni, który się utrwala. Włókna mięśniowe ulegają zwyrodnieniu, co prowadzi do zaników mięśni przykręgosłupowych i obręczy barkowej, a siła tych mięśni znacznie się zmniejsza. W okresie ostrym masażu nie stosuje się, ze względu na objawy ostrego zapalenia, natomiast podczas zaostrzenia choroby przeprowadza się delikatny masaż kręgosłupa i grzbietu. Po ustąpieniu stanu ostrego (remisja) masuje się kręgosłup i grzbiet, stawy biodrowo-krzyżowe, pośladki, stawy biodrowe i uda oraz kark i obręcz barkową, ze szczególnym uwzględnieniem okolicy łopatkowej i przyczepów mięśni karku do potylicy. Kolejno przeprowadza się masaż klatki piersiowej, połączeń mostkowo-żebrowych oraz mięśni międzyżebrowych. Techniki, którymi najczęściej operujemy, to głaskanie, rozcieranie, ugniatanie i wibracja; należy je dostosować do odczuć pacjenta. W zaawansowanej postaci choroby masaż kręgosłupa, grzbietu i karku oraz klatki piersiowej wykonuje się w pozycji siedzącej, ze względu na usztywnienie kręgosłupa i wygięcia do przodu. Po masażu należy zastosować ćwiczenia redresyjne, samowspomagane, zwiększające ruchomość kręgosłupa i stawów obwodowych oraz ćwiczenia oddechowe.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001

Źródło foto:

www.forumzdrowia.pl