Amputacje w obrębie kończyn

Amputacje w obrębie kończyn: operacyjne usunięcie kończyny lub jej części w przypadku gdy nie można zachować kończyny ze względu na stan jej tkanek. Najczęściej przeprowadza się je w wyniku wypadków (np. komunikacyjnych), ciężkich poparzeń i odmrożeń, niektórych chorób naczyń, np. choroby Bürgera, choroby nowotworowej i innych. Usprawnianie lecznicze po amputacjach w obrębie kończyn powinno być dostosowane do ogólnego stanu pacjenta; należy brać pod uwagę powód amputacji. Rehabilitację prowadzi się przed zaprotezowaniem i później. Przed zaprotezowaniem należy dbać o przyspieszenie procesu gojenia się rany i zmiękczenie blizny, kształtowanie i hartowanie kikuta, uwolnienie wciągniętych w bliznę zakończeń nerwowych, likwidowanie obrzęku, wzmocnienie mięśni kikuta, przeciwdziałanie przykurczom mięśniowym, o zachowanie pełnej ruchomości w stawach oraz zabezpieczenie kikuta przed wadliwym ustawieniem, a także o nauczenie chorego posługiwania się protezą i rozpoczęcie nauki chodzenia. Masaż klasyczny jest zabiegiem pomocniczym w zrealizowaniu powyższych zaleceń i w zależności od wysokości amputacji kończyny należy dostosować rodzaj masażu do poszczególnych grup mięśniowych. W obrębie kończyny dolnej amputacje przeprowadza się powyżej albo poniżej stawu kolanowego, a w obrębie kończyny górnej amputuje się powyżej albo poniżej stawu łokciowego.

Źródło:

Leszek Magiera. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. 2001.

Źródło foto:

www.newscientist.com